عذاب دشمن علی ( ع )

ابن ابی یعفور (یکی از شاگردان امام صادق (ع)می گوید: ما با (خطاب جهنمی)همنشین بودیم، و او نسبت به آل محمد (ص)، ناصبی شدید بود (بسیار آنها را دشمن داشت)و از دوستان (نجده)حروری (رییس خوارج منسوب به قریه حروا)به شمار می آمد.
خطاب، بیمار شد و در بستر مرگ افتاد، من به خاطر همنشینی سابق و تقیه، به عیادت او رفتم، دیدم بی هوش شده و در حال جان دادن است، ناگاه شنیدم که می گفت:
مالی ولک یا علی: (مرا به تو ای علی (ع)چه کار؟)(چرا با تو دشمنی کردم که اکنون کیفر سختش را بنگرم).
ابن ابی یعفور می گوید: بعدا به حضور امام صادق (ع)رفتم و ماجرای جان کندن و سخن خطاب را، برای امام صادق (ع)بیان کردم.
آن حضرت، دوباره فرمود: رآه ورب الکعبه: (به خدای کعبه، او علی (ع)را دید)(یعنی خطاب، هنگام مرگ، علی (ع)را دید، و فهمید که دشمنی با آن حضرت، چه باطن پرعذابی دارد.